بنازم این همه لطف و ثنـــــــــــــــــــــــــــا را بنازم این همه مهر و صفـــــــــــــــــــــــــــــــا را تو دادی هستی ام از هستی خــــــــــــــود ولیکن گذاردم در جای دیگر عشــــــــــق ها را تمام عمر بکردم ناسپاسی در حضـــــــورت خیال آنکه ندیدی و ندیدی حـــــــــــــــــــال ما را همی تا خیـــــــــالم از تو رد شـــــــــــــــــــد دل اسیر نفس شد و آورد خــــــــــــــــــــــــطا را همه عمر بودم در حال مستی و تبــــــاهی نکردم برون آیم ز مستی و بخوانم نام خـــدا را تو دادی نعمتم هر روز و هر لحظه و هــر دم ولیکن بهر دیگر کس نهادم شــــــــکر و ثنـــا را دلا تا کی بخواهی باشی تو در بند نفست نمی خواهی برون آیی و ببینــــی یار آشـــنا را بیا تا که زمان هست بخــــوانیم و بگــــوییم الهی و ربی من لی غیرکی بهر صاحب سما را الهی جز تو ندارم کس به فریادم بـــــــــرس که گر تو نباشی من مفلس را چه کـــــــــــــــارا الهـــــــــــــــــــــــی....... شعر از این حقیر بود البته می دونم همچین از لحاظ صنعت شعری قوی نیست ولی خب شما به بزرگواری خودتون قبول کنید....
| Design By : Pichak |
دل نشین که باشی،در هر حیاتی به دل می نشینی... -------------------"کپی فقط با ذکر منبع"