يا رئوف
سلام اقا ايمان ...من فکر ميکنم اگر خانواده ها اينقدر بچه هارو وابسته باز نيارند چه مالي و......يکم بهتره يه مقداري ناز پرورده کردن هم به اين امر کمک ميکنه مخصوصا نسل جديد که واقعا متفاوتند ولي در خصوص کل مسئله بنظرم اگر کسي مشکل خاصي نداشته باشه نبايد اين حرفارو بزنه بايد خودش به فکر باشه
چن وقت پيش يه کتابي که در مورد ِ کوروش ِ کبير و داريوش و اون وقتاي ايران بود مطالعه مي کردم ... يه مسئله اي توي ذهنم خيلي پررنگ شد ، اونم اينکه اونموقعها چقد جوانها زرنگ بودن ، چقد به لحاظ ِ بدني و خلاقيتهاي ذهني جلو بودند و همش در حال حرکت ... جلوتر رو که فکر کردم همين چن سال قبل ، زماني که جووناي ما رفتن جنگ ... کتاب ِ بابا نظر رو که ميخوندم ديدم اين جوانها هم هنوز همون انرژي و خلاقيت رو دارن ... چه چيزهايي توي همون جبهه هاي جنگ خلق ميکردن که آدم ميمونه توي اون همه دود و خون و خاک چطوري فکرشو و ذهنشون به اين مسائل قد ميداده ...!
اما دريغ و درد از جوانهاي حالا که لقمه ي حاضر و اماده ميخوان ... دريغ .... کاش ميفهميديم کار و همين مضاعف براي چيه
سلام ايمان جان
به قول يکي از دوستام که ميگفت : ما که اون بوديم اين شديم ، اينا چي مي خوان بشن .
البته اين يک شوخي تلخ بود .
به اميد اون روز که جوانان ما بصيرت داشته باشند اين يک کلمه معني تمام کلمات و حرفها ست
پيش ماهم بيا
سلام ايمان خان
خوب گفتي اون روزا دنياي ادما کوچيک بود غماشونم کوچيک ولي حالا چي تو يه دنياي بزرگ با ارزوهاي بزرگتر خوب ديگه اينم مي شه جوناي اين زمونه واي چي گفتم
شاد باش تنها نباش
